Kiedy u pacjenta z cukrzycą należy wprowadzić leczenie? Kryteria rozpoznawania i badania cukrzycy

Artykuł partnera.

Cukrzyca jest dziś tak popularną i częstą chorobą wśród ludzi, że razem z nadciśnieniem zyskuje już miano choroby cywilizacyjnej. Nieleczona latami może prowadzić do poważnych powikłań, dlatego jej diagnostyki nie powinno się odkładać ani na chwilę. W jaki sposób rozpoznać cukrzycę u siebie lub najbliższych? Kiedy wprowadzić leczenie u chorego? I czy nie jest jeszcze za późno? Podpowiadamy w poniższym artykule.

Czym jest cukrzyca i jak się objawia?

Cukrzyca jest grupą chorób, których wspólnym mianownikiem jest podwyższone stężenie glukozy we krwi. Niezależnie jednak od tego, czy do wzrostu „cukru” dochodzi na drodze oporności komórek na insulinę, czy też niedoboru samej insuliny, początki cukrzycy mogą być podobne. Są one jednak często bagatelizowane przez pacjentów, ponieważ na początku mogą nie być dokuczliwe.

Najbardziej charakterystycznym objawem cukrzycy jest wzmożone pragnienie oraz częstomocz. Jeśli wizyty w toalecie stają się coraz częstsze, a mimo przyjmowania odpowiedniej ilości płynów pragnienie wciąż wzrasta, jest to sygnał, by jak najszybciej umówić się na wizytę do specjalisty. Osobie chorej może również towarzyszyć wzmożona senność, która sprawia, że wykonywanie nawet codziennych zadań staje się dla pacjenta coraz większym problemem. Cukrzyca to również zaburzenia odporności. Ta manifestuje się w różnoraki sposób – od częstszych infekcji, aż po rozwój zmian skórnych w postaci grzybicy czy powstawanie stanów zapalnych w obrębie śluzówek. Alarmujące będzie też nadmierne wypadanie włosów, zaburzenia widzenia czy bóle głowy.

Należy pamiętać, że wysoki poziom cukru utrzymuje się w całym organizmie. Cukrzyca może więc spowodować uszkodzenie niemal każdego narządu, co prowadzi do rozwoju często mało charakterystycznych objawów. Dlatego tak ważne jest wykonanie pomiaru glikemii z krwi żylnej. Jakie są kryteria rozpoznania cukrzycy?

Cukrzyca – kryteria rozpoznania

Podstawą postawienia diagnozy oprócz oceny objawów jest pomiar poziomu glukozy w krwi żylnej. Na początku wykonuje się pomiar niezależnie od spożywanego przez pacjenta posiłku – jest to określenie tzw. glikemii przygodnej. Jeśli stężenie glukozy podczas takiego badania wyniesie więcej niż 200 mg/dl, a u pacjenta obecne są objawy – wskazuje to na chorobę. Jeśli jednak objawy u pacjenta ze stwierdzoną hiperglikemią nie występują bądź pacjent z niższym poziomem glukozy skarży się na symptomy choroby, jest to wskazanie do wykonania kolejnego testu – glikemii na czczo. W jej przypadku rozpoznanie cukrzycy stawiane jest po uzyskaniu wyniku co najmniej 126 mg/dl. Wynik w zakresie od 100-125 mg/dl jest za to informacją, że konieczna jest profilaktyka cukrzycy przez zmianę stylu życia – jest to zakres określany mianem stanu przedcukrzycowego, będącego zwiastunem przyszłej choroby.

Zalecenia dla chorego na cukrzycę

U pacjenta ze stwierdzonym stanem przedcukrzycowym jedynym działaniem jest modyfikacja stylu życia. Polegać będzie ona zarówno na ograniczeniu spożywania posiłków lub optymalizacji ich składu, jak i zwiększeniu swojej aktywności fizycznej. Dużą pomocą są również naturalne środki wspomagające pacjenta w utrzymaniu prawidłowego poziomu cukru we krwi. Warto jednak pamiętać, by takie preparaty wybierać jedynie ze sprawdzonych źródeł, takich jak apteki – niektóre, takie jak wapteka.pl, oferują możliwość zakupu leków wraz z dowozem. Ze względu na duże ryzyko powikłań wynikających z progresji choroby, nie należy lekceważyć cukrzycy oraz stanu przedcukrzycowego. Podstawą dla zachowania zdrowia jest częsta kontrola poziomu cukru – tylko jego wyrównanie pozwoli na opanowanie choroby i zapobieżenie zmianom powstałym w drodze jej rozwoju.