Każdy, kto podpisywał kiedyś umowę o pracę, spotkał się z koniecznością przeprowadzenia badań u specjalnego lekarza medycyny pracy. Badania te nazywane są inaczej profilaktycznymi, a wyróżnia się: wstępne, okresowe oraz kontrolne. Wszyscy pracownicy mają obowiązek przejść badania wstępne, które wykonuje się przed rozpoczęciem pracy, a później okresowe. Kontrolne natomiast wykonuje się tylko w pewnych sytuacjach.
Kiedy pracownik musi udać się do lekarza medycyny pracy?
Medycyna pracy jest dziedzina, w której bada się i kontroluje stan zdrowia wszystkich pracowników. Obowiązek ten jest regulowany przez art. 221 pkt. 5 kodeksu pracy. Gdyby zdarzyła się sytuacja, że pracownik odmówi poddania się badaniom, wtedy łamie on podstawowe obowiązki wyznaczone przez kodeks pracy i może to doprowadzić do rozwiązania umowy bez możliwości okresu wypowiedzenia. Także w trakcie trwania umowy, lekarz określa częstotliwość przeprowadzania badań, którym muszą poddać się pracownicy. Są to wtedy badania kontrolne oraz okresowe. Kodeks pracy odpowiada także na pytanie, kiedy pracownik musi udać się na badania do lekarza medycyny pracy. Obowiązkiem jest wizyta przed rozpoczęciem pracy, ale również przy zmianie stanowiska na nowe, po zmianie charakteru stanowiska i kiedy poprzednie zaświadczenie straci swoją ważność. Badanie lekarskie należy przeprowadzić także wtedy, gdy zwolnienie lekarskie pracownika trwało dłużej niż 30 dni. Prawo pracy określa ogólne zasady dotyczące badań okresowych, a są one następujące: co dwa lata, jeśli pracownik jest narażony na wchłanianie substancji szkodliwych przez układ oddechowy, co trzy lata, jeśli w zakładzie pracy panuje gorący mikroklimat, który zalicza się do warunków szkodliwych, co cztery lata, jeśli stanowisko, na którym pracownik pracuje, wiąże się z pracą przy komputerze oraz co pięć lat w innym przypadkach.
Kto wydaje skierowanie na badanie i co powinno zawierać?
Ponieważ każdy pracownik musi zostać skierowany na badania pracownicze przez osobę zatrudniającą na danym stanowisku, niepotrzebne są specjalne wnioski. Takie skierowanie to obowiązek pracodawcy i to on powinien przekazać go w dwóch egzemplarz pracownikowi przed podjęciem przez niego pracy oraz w trakcie jej trwania. Pracodawca ma prawo zrobić kopię skierowania i zachować je z orzeczeniem lekarskim w aktach osobowych pracownika. Skierowanie powinno zawierać takie dane jak: opis stanowiska pracy, na którym będzie zatrudniona osoba i ewentualne zagrożenia, rodzaj badania, które pracownik powinien wykonać, np. okresowe, wstępne, kontrolne, a także aktualne wyniki badań i spis potencjalnie szkodliwych składników, które mogą pojawić się na stanowisku pracy obejmowanym przez pracownika. Badanie u lekarza medycyny pracy zawsze kończy się orzeczeniem lekarskim, które powinno udowodnić brak przeciwwskazań do podjęcia pracy w określonych warunkach i na danym stanowisku, bądź występowanie przeciwwskazań.
Super artykuł 🙂